İSTANBUL - Depremde yıkılan ve ölüme terk edilen Antakya halkının öfkeli olduğunu belirten EKA üyesi Delal Erol, dayanışma ve yardım çalışmalarında devletin çıplak gerçek yüzünün görüldüğünü söyledi. 

 

İstanbul’da örgütlenen Emekçi Kadınlar (EKA) ve Mücadele Birliği Platformu, depremde yıkılan Hatay’ın Antakya ilçesine aralarında madenci, inşaatçı ve sağlık ekiplerinin de yer aldığı yaklaşık 40 kişiyi gönderdi. Ekip Antakya ilçesinde hem enkaz altında kalanları kurtarmayı hem de halkın yaralarını sarmak için sağlık yardımlarını sürdürüyor. 2 haftadır bölgede çalışan EKA ve platform üyeleri, bölgede halkın yaralarını sarmadan deprem bölgesinden çıkmayacaklarını vurguluyor. 

 

EKA temsilcisi Delal Erol, oluşturdukları heyetlerin yardım çalışmalarını ve bölgeye dair izlenimlerini anlattı.  

 

‘PROFESYONEL EKİPLER YOKTU’

 

Deprem haberini alır almaz Antakya’ya yola çıktıklarını ifade eden Erol, oluşturdukları heyetin büyük bir çoğunluğunun Antakyalı olduğunu belirtti. Bölgeye ilk vardıklarında “Büyük bir yıkım ile karşılaştık” diyen Erol, ilk izlenimlerini şöyle aktardı: “İndiğimiz noktada doğrudan arama kurtarma ekipleriyle çalışmaya başladık. Bu ekipler çevreden ulaşan birkaç insandan ibaretti. Profesyonel anlamda hiçbir ekip yoktu. Dolayısıyla neredeyse ekipmansız bir şekilde enkazların içerisinde gezerek yaşayan insanları çıkarmaya başladık. Hava karardığında ise dönmek zorunda kalıyorduk. Çünkü profesyonel ekipmanlarımız yoktu. Örneğin ışıklarımız yoktu, gece arama çalışmaları için yeterli malzemelerimiz yoktu. İş bölümü yapmıştık, inşaat ve maden işçisi olan arkadaşlarımız enkaz çalışmalarında, sağlık emekçisi arkadaşlarımız yaralıların pansumanlarıyla, tedavileriyle ilgilenmeye başladı. Bir kısmımız şehir hızla devasa bir çöplüğe dönüşmeye başlarken düzenli olarak temizlik faaliyetleri yürüttü” ifadelerini kullandı.

 

‘HALK ÖLÜME TERK EDİLMİŞLİĞİN ÖFKESİNİ YAŞADI’

 

Depremin ilk üç gününde devletin hiçbir yardım kurum ve kuruluşlarının olmadığını dile getiren Erol, halkın bu zaman diliminde birbirleriyle dayanışarak adeta seferberlik ilan ettiğini belirtti. Kendilerinin de canla başla yardımlarda bulunduğunu ifade eden Erol, enkaz çalışmalarına eldivensiz başladıklarını ve enkazları çıplak elleriyle kazıdıklarını vurguladı. Erol, “Günleri, saatleri bulan bu sürecin tamamı bilfiil devletin kendisinin bölge halklarını ölüme terk etmesiyle sonuçlandı. İnsanların yaşadıkları tablo bu kadar acıydı aslında. Bugün halk, devletin yıllardır almadığı önlemlerle, tedbirlerle, göndermediği yardım ekipleriyle, geç kalınmış müdahalelerle insanların ölüme terk edilmişliğinin öfkesini yaşıyor” diye konuştu.

 

DEVLETİN GÖZÜNDEN İNSANLAR!

 

Bugüne kadar heyet olarak Antakya’nın yüzde 80’inini dolaştıklarını ifade eden Erol, bölgede bugüne kadar devletin gözünde insanın değerinin olmayışına çıplak gözlerle şahit olduklarının altını çizdi. Erol, “Var olan enkazlara gelmeyen, zamanında yetişmeyen görevlilerin bankaların para kasalarını kurtarmak için hiç kimsenin altında olmadığı 2, 3 katlı enkazlara girmeye çalıştıklarını gördük. Bu bize sermayenin çıplak gerçek yüzünü en acı bir biçimde gösterdi. Sevdiklerimizi kaybederek, bir bölge halkının tamamını ölüme terk edilmişliği ile yüzleşerek, bir devletin bütün kurumlarının gözünde insanların bütün canlıların hiçbir değerinin olmadığını gördük” dedi.

 

YARDIMLARIN ENGELLENMESİ

 

Devlet çalışanlarının depremin ilk günlerinde gönüllü çalışanları engellemediklerini ifade eden Erol, “İlk günlerde böyle bir şeye yeltenemiyorlardı. Çünkü kendileri de sayıca çok azdı” dedi. Erol, zamanla sivil faşist çeteleri bölgeye getirerek, sol sosyalist örgütlere karşı bir savaş süreci başlattıklarını dile getirdi.  

 

 KADINLAR VE ÇOCUKLARIN DURUMU

 

Depremde ilk etkilenen kadınlar ve çocuklar olduğunu dikkati çeken Erol, kadınların hijyen ürünlerine kavuşmada zorluklar yaşadıklarını ifade etti. Erol, “Kadınların birçoğunda hijyen ürünlerine, temiz iç çamaşırlarına erişim zor olduğu için genital bölge rahatsızlıkları oluşmaya başladı. O bölge 5 bin yıllık ataerkil sistemin güçlü olduğu bir yer. Kadınlar belli toplumsal tabularla, bastırılmışlıklarla bu rahatsızlıklarını ve ihtiyaçlarını temin etme noktasında da kendilerini rahatça ifade edemiyorlar. Örneğin regl olan kadınların ped isteme noktasında utangaç yaklaştıklarını gördük. Ayrıca bölgede 25 bin kadının gebe olduğu söyleniyor. Bu kadınlar için genetal muayyenlerin ve bir yandan da orada hayatına devam eden kadınlar için bu sağlık sorunlarının aşılabileceği ve doğum kontrol yöntemlerinin de ulaşılabilir olması gerekiyor. Bölgede uzun süreli bir çalışma yürütmemiz gerekiyor” ifadelerine yer verdi.